W zeszłym roku z okazji świąt 8 marca zaintrygowała mnie następująca notka zamieszczona w Gazecie Wyborczej:
http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80291,5002944.html
>>Międzynarodowy Dzień Kobiet to święto ustanowione w 1910 roku dla
upamiętnienia strajku 15 tys. kobiet, pracownic fabryki tekstylnej w Nowym
Jorku, które 8 marca 1908 roku domagały się praw wyborczych i polepszenia
warunków pracy. Właściciel fabryki zamknął strajkujące w pomieszczeniach
fabrycznych z zamiarem uniknięcia rozgłosu. W wyniku nagłego pożaru zginęło 129
kobiet.>>
Po moim uważnym sprawdzeniu faktów, okazało się, że wydarzenie opisane powyżej wcale nie zdarzyło się w Nowym Jorku, tylko w Chicago. Słynny pożar nowojorski tzw. Triangle Fire miał miejsce 25 marca 1911 roku więc cały rok później niź Konferencja Kobiet Pracujących odbywających się w Kopenhadze, która z inicjatywy Klary Zetkin zadecydowała o dniu świętowania kobiet. Nie był to wcale ósmy marca, pierwsze dni Święta Kobiet celebrowano w Niemczech, Austrii, Dani i Szwajcarii 19 marca. W Rosji w 1913 roku, ostatniej niedzieli lutego. Zupełne pomieszanie z datami. Potrzebowałem wyjaśnienia więc sięgnąłem do Google. Znalazłem odpowiedź i zamieszczam ją poniżej, a jest ona autorstwa Sebastiana Pasławskiego:
Dzień Kobiet i Klara Zetkin
Rzeczywiście na pomysł obchodzenia Międzynarodowego Dnia Kobiet
wpadła „ciotka rewolucji” Klara Zetkin, Żydówka z Niemiec. Dzień ten
zatwierdziła Międzynarodówka komunistyczna w 1910 roku. „Oto
przychodzi wam do głowy wspaniała idea, by stworzyć żeński oddział
rewolucyjny i wykorzystać kobiecą energię do walki
z »eksploratorami«. Dla konsolidacji tego ruchu i dla propagandy
potrzebny jest wam symboliczny dzień, który byłby Dniem Kobiety –
Rewolucjonistki”, pisze z przekąsem Kurajew.
Wyjaśnia to motywy powołania takiego dnia. Kobiety miały stać się
jedną z sił uderzeniowych zbliżającej się rewolucji. Tłumaczy to
jednak tylko motywy powołania tego dnia, nadal nie wyjaśnia,
dlaczego akurat 8 marca?
Andrej Kurajew, analizując inicjatywę Klary Zetkin, pisze, że
poszukiwała ona w historii, i to historii swojego żydowskiego
narodu, kobiety, która mogłaby stać się wzorem zachowania dla kobiet
jej współczesnych. „Trzeba było naśladować wzór. Mitotwórczy
instynkt rewolucji żąda sformułowania następującego pytania: czy
były w historii kobiety, które podrywały naród do walki z tyranem i
odnosiły sukces?”, wyjaśnia Kurajew.
Święto Estery
Klara Zetkin sięgnęła po Esterę, żonę Kserkesa (Aswerusa), króla
Babilonu. Jej czasy przypadły na koniec niewoli babilońskiej Żydów.
Było to około 480 lat przed narodzinami Chrystusa. W tym czasie
Żydzi, którzy chcieli, mogli z Babilonu wrócić do Jerozolimy, nie
wszyscy jednak mieli na to ochotę. „Tysiące żydowskich rodzin
zostało, by żyć w miastach perskiego imperium, i to bynajmniej nie
na warunkach niewolniczych. Ta sytuacja z czasem zaczęła wprowadzać
w zdumienie samych Persów. Rozglądając się wokół, przestali
rozumieć: kto kogo zawojował? Czy Persowie zdobyli Jerozolimę (nie
było ich tam wielu), czy Żydzi opanowali Babilon (było ich tak
wielu)?”, pisze rosyjski teolog.
Król Kserkses postanowił rozwiązać ten problem i wyrżnąć wszystkich
Żydów. Jednak jego żonie Esterze, o której nie wiedział, że pochodzi
z narodu żydowskiego, udało się doprowadzić do zmiany jego planów.
Wymogła na nim decyzję odwrotną. Nie domagała się litości, lecz
śmierci dla wszystkich żydowskich wrogów. Tak te historyczne
wydarzenia opisuje starotestamentowa Księga Estery: „król pozwala
Żydom, mieszkającym w poszczególnych miastach, zgromadzić się i
stanąć w obronie swego życia, aby mogli wytracić i wymordować, i
wygubić wszystkich zbrojnych swoich wrogów wśród ludów i państw wraz
z ich niemowlętami i kobietami, a także aby zabrali ich majętność”
(Est 8, 11). Zamordowano wówczas 75 tysięcy Persów, wszystkich,
których uznano za potencjalnych przeciwników, tak ogromna rzeź
doprowadziła do upadku imperium perskiego.
Święto Purim
Z tej okazji religijni Żydzi obchodzą święto Purim. „Rozumiem święto
na cześć wojennego zwycięstwa. Po otwartym i ryzykownym starciu –
dzień triumfu – to męskie i uczciwe święto. Ale jak świętować dzień
pogromu? Jak świętować dzień masakry tysięcy dzieci? I jak można
pisać o »wesołym święcie Purim«?” – pyta Andrej Kurajew.
Masakra Persów przypadała na przełom lutego i marca. Purim jest
ruchomym świętem, zawsze przypada w tym okresie. Gdy Klara Zetkin
sięgała po tę tradycję, Purim obchodzono 8 marca. Aby ateistycznej
ideologii komunizmu nie łączyć z judaistycznym świętem, Dzień Kobiet
zaczął być obchodzony zawsze konkretnego dnia, czyli 8 marca.
Babilońska Estera stała się wzorem do naśladowania dla
rewolucjonistek. Miały one przecież zniszczyć i wymordować swoich
wrogów. Co też udało się w dużym stopniu podczas rewolucji i rządów
bolszewików w Rosji i wielu innych krajach.
Doprawdy, gdy czyta się o dokonaniach Estery, Klary Zetkin i pań im
podobnych, gdy poznaje się tradycję stojącą za Międzynarodowym Dniem
Kobiet, to trudno nie przyznać, że świętuje się dzień mordu.
Z całą pewnością nie jest to dzień radości, każdego dnia w roku
można kobietę obdarować kwiatkiem, ale zdecydowanie nie powinno się
tego robić 8 marca.
Sebastian Pasławski
